โดยทั่วไปลักษณะพืชพรรณธรรมชาติของโลกจะมีความแตกต่างกัน แต่ขึ้นอยู่กับปัจจัยการควบคุมหลายอย่าง เช่น ลักษณะภูมิประเทศ ลักษณะภูมิอากาศ ลักษณะและสภาพดิน เป็นต้น โดยจะมีการจำแนกเขตพืชพรรณธรรมชาติของโลก ซึ่งมีรายละเอียดดังนี้
-เขตทุ่งน้ำแข็ง เป็นเขตที่ไม่มีพืชชนิดใดขึ้น เนื่องจากมีอากาศหนาวเย็น มีหิมะปกคลุมตลอดทั้งปี ได้แก่ ขั้วโลกเหนือ ขั้วโลกใต้ และเกาะกรีนแลนด์
-เขตภูเขาสูงและทุนดรา ซึ่งจะมีพืชพรรณธรรมชาติที่พบ เช่น มอส สาหร่าย ตะไคร่น้ำ และไลเคน เป็นพืชที่สามารถพบได้ในบริเวณที่มีอากาศหนาวจัดๆ มีน้ำแข็งปกคลุมตลอดเวลา ส่วนฤดูร้อนจะมีระยะเวลาสั้น ได้แก่ ภูเขาสูง เช่น เทือกเขาแอนดีส เทือกเขาหิมาลัย บริเวณชายฝั่งมหาสมุทรอาร์กติก และเกาะกรีนแลนด์ เป็นต้น
-เขตป่าสนตอนเหนือหรือป่าไทกา โดยจะมีพืชพรรณธรรมชาติที่พบ ได้แก่ ป่าสน และป่าไทกา ซึ่งเป็นพืชที่อยู่ในเขตที่มีละติจูดสูงในฤดูหนาว หรือมีอากาศหนาวจัดและยาวนาน ส่วนฤดูร้อนจะมีระยะเวลาสั้น มีอุณหภูมิไม่สูงมากนัก ส่วนพื้นดินในฤดูหนาวนั้นจะปกคลุมไปด้วยหิมะ และจะมีน้ำค้างแข็งฝังตัวอยู่ในดิน
-เขตป่าเขตอบอุ่น พืชพรรณธรรมชาติที่พบในเขตนี้ ส่วนใหญ่จะอยู่ในเขตละติจูดกลางอยู่ใต้แนวเขตป่าสน เพราะจะกระจัดกระจายกันเป็นหย่อมๆ
-เขตป่าเขตร้อน ซึ่งพืชพรรณธรรมชาติในเขตนี้ส่วนใหญ่จะเป็นป่าไม้ไม่ผลัดใบและป่าไม้ผลัดใบ ซึ่งประกอบไปด้วยพันธุ์ไม้หลายชนิด แต่จะพบได้มากในบริเวณเส้นศูนย์สูตร เพราะจะมีอุณหภูมิสูงตลอดปีและจะมีฝนตกชุก
-เขตทุ่งหญ้าอบอุ่น โดยพืชพรรณธรรมชาติในเขตนี้ส่วนใหญ่จะเป็นไม้พุ่มเตี้ย และทุ่งหญ้าสั้น ซึ่งจะพบในบริเวณที่มีฝนตกไม่มาก และไม่แห้งจนถึงกับเป็นทะเลทราย ส่วนใหญ่จะอยู่ในละติจูดกลาง หรือในเขตทุ่งหญ้าอบอุ่นที่สำคัญ
-เขตทุ่งหญ้าเขตร้อน หรือทุ่งหญ้าสะวันนา ซึ่งพืชพรรณธรรมชาติในเขตนี้ ส่วนใหญ่จะเป็นทุ่งหญ้าและพืชทนแล้ง โดยจะพบในบริเวณที่มีฝนตกชุก ในฤดูร้อน และอากาศแห้งแล้งในฤดูหนาว
-เขตทะเลทราย ซึ่งพืชพรรณธรรมชาติที่พบในเขตนี้ ส่วนใหญ่จะเป็นพืชที่สามารถเก็บน้ำไว้ในลำต้นได้มาก จึงมีส่วนที่ช่วยป้องกันการระเหย
